De kleine hoogwatergolf die afgelopen week in Duitsland ontstond, is inmiddels Lobith gepasseerd. De waterstand tijdens de piek bedroeg 12,24 m, de afvoer 4495 m3/s. De komende dagen beweegt de piek verder stroomafwaarts om over 2 tot 3 dagen het IJsselmeer en de Noordzee te bereiken. Net als bij de vorige golf zat ik er in mijn verwachting in eerste instantie 20 -30 cm onder. Het was lastig om het samenvallen van de pieken uit de verschillende zijrivieren goed in te schatten. Vooral de Moezel bleef steeds langer dan ik dacht veel water aanvoeren; daarom kon de piek langer aanhouden en verder stijgen dan ik aanvankelijk dacht. Zaterdag en zondag zakt de Rijn bij Lobith nog maar heel langzaam. Vanaf maandag gaat het sneller en deze daling zet iig tot het einde van de week door. Dan zal de stand weer om en nabij de 10 meter zijn uitgekomen. Wat er daarna gebeurt is nog onduidelijk. De maand februari gaat voor het stroomgebied van de Rijn de boeken in als een vrij natte maand, toch kwam het niet tot een grote hoogwatergolf. Wel waren er 3 kleinere en de rivier steeg tweemaal tot een afvoer van 4500 m³/s en eenmaal tot 5250 m³/s. Voor een grote hoogwatergolf is een tweemaal zo hoge afvoer nodig. Dat het niet tot een grotere hoogwatergolf kwam, had te maken met het feit dat het tussen de regenrijke perioden door steeds weer een dag of 5 vrijwel droog was, waardoor het stroomgebied weer leeg kon stromen. Bij grotere hoogwatergolven zie je vaak dat het water van iedere volgende regenperiode zich op de naweeën van de eerdere golven stapelt; daar was nu geen sprake van. Ook was er nauwelijks sneeuw in de Middengebergten die kon smelten en ontbrak het aan een echte extreme regendag. Grote hoogwatergolven ontstaan vaak na een al flinke natte periode die dan eindigt met één of twee dagen met extreme neerslag. Dan valt er in één dag 7 of 8 cm regen; ditmaal bleef het steeds bij maximaal 2 tot 3 cm.