19 maart 2011

Van oud naar nieuw in Leuth

In Leuth op het terrein van de Keulsehof aan de Duffeltdijk stond tot voor kort één van de laatste noodwoningen van na de oorlog. Deze is nu gesloopt om plaats te maken voor een moderne schuur van de familie Baltussen.  Daarbij bleek ook, dat dit niet de laatste noodwoning was, maar dat de allerlaatste nog op het erf van de familie  Harrie Spierings aan de Bredestraat staat. Deze is nu als opslagruimte in gebruik. Het huisje op de Keulsehof heeft een geschiedenis, welke hier door Jan van Eck uit Leuth beschreven wordt. zie de foto’s

DSCF4913noodwoning_Leuth

DSC_6036schuur_leuth

Door Jan van Eck, Leuth

Na oorlog en evacuatie waren de teruggekeerde bewoners blij met elk onderdak. We waren weer thuis!!  Er werden noodwoningen gebouwd en getimmerd – van hout en steen – voor degenen die compleet dakloos waren. Maar waar het maar enigszins mogelijk was werd ook de intrek genomen in kippenhokken, schuren enz. Op de boerderij – met diverse bijgebouwen – was meestal nog wel een schuur of kippenhok in zodanige staat, dat deze met enige noodvoorzieningen voor tijdelijke bewoning geschikt kon worden gemaakt. Zo ook bij Jus van Haaren aan de Duffeltdijk in Leuth. De schuur werd noodwoning, totdat de “Keulsehof” weer was opgebouwd. Ik ben er menigmaal binnen geweest, van huis uit boodschappen gebracht. Jus was vrijgezel. Hij trouwde op latere leeftijd met een dochter van de bekende vleesfabrikant Hulshof uit Lichtenvoorde. Jus lag op een morgen dood op bed. Hij draaide zich niet meer om, zoals hij gewoon was te doen als zijn vrouw de gordijnen opentrok. Na zijn dood bleek zijn vrouw niet in het testament voor te komen. Ze kreeg enkel het woonrecht van een kamer. Dat heeft ze niet geaccepteerd en is terug gegaan naar Lichtenvoorde. Jus was niet onbemiddeld en had al gauw na de oorlog een bromfiets, een zogenaamd “eitje” van Berini. Daar hing hij altijd scheef op, met een voet over de grond. Ook was hij in het rijke bezit van een Philipsradiootje. Zo’n klein kastje van bakeliet. Een wonder in die tijd. Op enig moment is Jus  zo’n twee weken van huis geweest, om een vrouw te zoeken. Toen hij terug kwam met een vrouw en haar met trots zijn radio wilde demonstreren, deed deze het niet meer. Jus ging op zijn brommertje naar Hent Brugman in de Bredestraat in Leuth. Hent stond bekend als een “bekwame radiomonteur”, hoewel nog verder niemand zo’n ding had. Hent ging op de fiets – met een hand bij Jus op de schouder, hij liet zich slepen – naar de Keulsehof. Daar aangekomen bekeek Hent de radio. Zo op het eerste oog zag hij niets afwijkends zei hij met een deskundige blik. Toen hij het radiootje echter oppakte, hield hij alleen een hand vol gruis over. Wat bleek: Jus had – wellicht van de spanning voor zijn zoektocht naar een vrouw – vergeten de radio uit te draaien, als gevolg waarvan het toestelletjes was verhit en “overgekookt”. Tot zover enkele herinneringen aan Jus van Haaren.

Overigens er staat nog een dergelijke noodwoning in Leuth: aan de Bredestraat. Het witte gebouwtje mnet plak dak daar van Harrie Spierings. Daar heeft heel lang de familie Antoon Beekman in gewoond. Hij was kantonnier bij Rijkswaterstaat. (zie de foto)

 

DSC_5971_noodwoning_Leuth