De voorbereidende werkzaamheden waren al lange tijd gedaan, maar nu is de werkelijke “bouw’ van start gegaan voor het kunstwerk in de Wetering nabij de Thornsemolen in Leuth. Daar moet in het groot de naam OPEN verschijnen op het kunstmatig aangelegde eilandje. Dit wordt zodanig, dat het ook vanaf de Ubbergse Heuvelrug te lezen zal zijn. De aannemer RENA en het hoveniersbedrijf  Richard Roeffen zijninmiddels begonnen met de aanleg van de O. Een heel precies werk. Voor het hele woord heeft met 50 meter ter beschikking. Men hoopt begin april het kunstwerk klaar te hebben zie de foto’s
.

Uit de Gelderlander van 190311. Tekst Ronald Wiegerinck

Het kunstwerk was lang niet veel meer dan een geboetseer­de homp klei: een nieuw eilandje in de Ooijpolder. Het na­dert zijn voltooiing nu het met klinkers wordt beschreven.

Het is weer eens wat an­ders dan een terras of het zoveelste tuinpaad­je leggen: steilewandbe­straten. Want de hoek die zijn let­ters maken met het vlakke land loopt op tot liefst zestig graden.

„Ik voel het ’s avonds wel in mijn tenen.”

Want net als de kruiwagen, die ie­der moment lijkt te beginnen aan een afdaling, moet Arjan Hol zich flink schrap zetten op het hellende kunstwerk. De stratenmaker uit Al­phen is in het buitengebied van Leuth, samen met een graafmachi­ne die op de nog rommelige bult met de vette klei speelt, vijf weken bezig om vier letters te leggen. Een O, een P, een E en een N: OPEN.

Twee weken hebben ze er al op zit­ten. De O is af, de P is al uitgezet met piketpaaltjes.

Een jaar geleden ongeveer was de Ooijpolder opeens een eilandje rij­ker. In ’t Meertje, halverwege Beek en Leuth, werden vele tonnen grond verplaatst om het idee van kunstenaar Paul de Kort uit De Meern gestalte te geven. Het ei­land kreeg daarna een jaar rust.

Nu, eenmaal ingeklonken, is het aan Arjan Hol om op het eiland met 16.000 hardgebakken betonste­nen OPEN te schrijven, een verwij­zing naar de openheid van het ge­bied.

„Iets aparts”, vindt de man die nor­maal gesproken tuinen verfraait met steen. „Een uitdaging.” Dat geldt niet alleen de alpinistische werkhouding, maar ook het schuin schrijven met klinkers.

„Normaal span je een touwtje, maar nu moet je het op het oog doen en nameten. Eigenlijk op het gevoel.” Vanwege hun rondingen zijn het uiteraard vooral de O en de P die vakmanschap vereisen.

Regelmatig, en zo ook gisteren, komt de geestelijk vader, Paul de Kort, een kijkje nemen. Dat waar­deert Hol zeer. „ Hij is meeden­kend. Want hij vindt dat het wel uitvoerbaar moet zijn wat hij heeft bedacht.”

Dat het dat is, is geen toeval, merkt De Kort op. „Ik denk het echt tot het laatste detail uit, en be­spreek dat. Ik heb met deze jon­gens zelfs een proef gedaan, één op één, in een hal. Er zitten voor mij dus niet veel verrassingen in, hoewel de praktijk natuurlijk altijd weerbarstig is. Maar ik vind dat het heel voorspoedig gaat.”

OPEN is niet alleen om te bekij­ken of te lezen, bijvoorbeeld vanaf de kilometers verderop gelegen Duivelsberg, maar ook om plezier op te beleven. Vandaar dat een bruggetje in het verlengde van de P de voorbijganger straks toegang geeft tot het eilandje. Om daar te verpozen, onder meer zittend of liggend in een letter. In de ‘ nisjes’ in de O en de P, de ‘driehoekjes’ van de N of lekker luierend tussen de pootjes van de E. „Daar kun je lekker in de zon zitten.”

De bedoeling is dat pas op 24 juni een feestje wordt gebouwd op en rond het eiland. „Landschapsfonds Via Natura heeft dan een deelne­mersdag en heeft voorgesteld de opening daaraan te koppelen. Dan zit je ook in de mooie tijd van het jaar.”

Intussen heeft het gras de tijd om te groeien. Want zonder dat groen is het kunstwerk niet af. Binnen de bestrate contouren wordt straks gras gezaaid dat vervolgens stelsel­matig met een bosmaaier kort wordt gehouden. „ De bedoeling is dat je de vorm van het woord OPEN vaker maait dan de rest van het eiland. Daardoor krijg je een verschil in vegetatie en in kleur.”

Zodoende moet De Korts uitroep ook vanaf de Duivelsberg leesbaar zijn.

„Eigenlijk is het pas af als het alle­maal werkt, want de natuurlijke ontwikkeling, ook in het water er­omheen, hoort ook bij de kunst.”

Dus blijft de kunstenaar zelf er ook nog een tijdje aan sleutelen.

„Ik ga persoonlijk meewerken. Als ik er toch ga kijken spreek ik af dat ik meteen even de bosmaaier mee­neem.”

‘ De bedoeling is dat je het woord OPEN vaker maait dan de rest van het eiland’