Huub Selten, voormalig bakker in Millingen aan de Rijn en beroepsvisser, keek maandagmorgen wel erg vreemd op, toen hij een zalm met een lengte van 85 cm in zijn fuiken in de Waal aantrof. Huub bezit het visrecht tussen Kekerdom en Millingen aan de Rijn en controleert daar een aantal keren per week zijn fuiken. Naast paling, rivierkreeften en andere vissen zat er deze keer een heuse zalm in zijn fuik, met een lengte, zoals de nu 70 jarige visser ze sinds zijn 10e levensjaar niet meer gezien had. De zalm zelf, met een gewicht van ongeveer 6 1/2 kg bleek het avontuur niet overleefd te hebben en daarom heeft Huub de zalm maar mee naar huis genomen, ofschoon het vissen op zalm het gehele jaar gesloten is. Dat geldt overigens niet voor de visserij in ons buurland Duitsland, waar de zalm waarschijnlijk ooit, als kleine vis, is uitgezet. Dat deze zalm zo groot is geworden is waarschijnlijk het gevolg van de steeds verbeterende waterkwaliteit in Waal en Rijn. Huub Selten was erg blij met het feit, dat er nu weer zulke grote zalmen in de Waal voor komen. De visserij gaat al ruim 100 jaar over van vader op zoon Selten. Hij verkoopt vis, waaronder gerookte paling vanuit zijn woning, de voormalige bakkerij, aan de Heerbaan in Millingen aan de Rijn. Vooral tijdens de kermis is de gerookte paling erg in trek. Vissers kunnen bij hem ook visvergunningen voor de Waal verkrijgen. zie de foto’s.
door Geert Willems (De Gelderlander 180810)
Huub (70) ving nog nooit zo’n grote zalm
MILLINGEN – Toen visser Huub Selten nog maar 3 jaar oud was, besloot zijn vader al dat het geen zin meer had om op zalm te vissen in Rijn enWaal. Huub, 70 jaar inmiddels, viel dus bijna uit zijn boot toen hij deze week plotseling een bakbeest van 85 centimeter in zijn fuik zag zitten.
„Ik had wel eens een exemplaar van twee pondjes gehad, maar dat waren vooral zalmforellen”, vertelt de ervaren beroepsvisser die zich voornamelijk op paling en rivierkreeft richt. „Maar deze woog ruim 6 kilo!”
Huub, ook bekend als voormalig bakker in zijn geboortedorp Millingen, zet zijn fuiken altijd op de Waal, net voorbij het punt waar de Rijn zich splitst. Voor dat traject bezit de familie Selten al ruim honderd jaar de visrechten. Hobbyvissers die hun hengel er willen uitgooien, moeten ook bij hem zijn voor een vergunning.
Een aantal keren per week controleert hij zijn fuiken. Maandag trof hij er de enorme zalm aan. „Het is wel jammer dat-ie dood was, anders had ik hem terug kunnen gooien. Hij was nog niet zo lang dood, want de kieuwen waren nog donkerrood. Die worden naar verloop van tijd grijs. De zalm zat ook nog mooi vol met kuit, dus het was een vrouwtje. Ja, echt jammer van zo’n prachtig dier, maar ik kan er ook niets aan doen. Het bewijst wel dat het rivierwater steeds schoner wordt.”
Omdat de zalm nog vers was, nam hij het bakbeest mee naar huis. „ Ik heb het meteen schoongemaakt en gefileerd. Op de computer zocht ik op hoe ik zo’n zalm moet roken. Met paling doe ik dat altijd, maar met zalm weet ik het niet hoe dat gaat. Het moet tien uur in zout en suiker gezet worden, blijkt nu, en dan maar roken. Het komt mooi uit dat ik die zalm nu vind, want ik ben begin september jarig. Dan kan ik iets bijzonders op tafel zetten.”
Met de palingvangst gaat het de laatste tijd minder. „Het is superslecht”, volgens Selten.