10 mei 2008

Buurt behoudt dierenweitje

 Als het aan de buurtbewoners ligt blijft het dierenweitje aan de Gruttostraat te Beek, dat al jarenlang werd onderhouden door George Felet uit Beek, behouden. Samen hebben ze commissie gevormd, die zich gaat bezig houden met het weitje en inmiddels is er ook een opvolger gevonden voor George Felet, in de persoon van William Frank. William is bekend met dieren en heeft als technisch medewerker gewerkt aan het Radboudziekenhuis te Nijmegen, waar hij ook de dieren verzorgde. Sinds een maand woont hij nu in Beek, in de buurt van het weitje en hij is afkomstig van de Valkenlaagte in Bewrg en Dal, waar hij ook dieren verzorgde. Vanmorgen heeft hij samen met de twee andere vrijwilligers Bert Haan en René Hendriks al ongeveer 600 meter prikkeldraad gespannen rond het dierenweitje. George Felet zelf is blij met deze opvolging en zal zelf in de toekomst hand- en spandiensten blijven verrichten.dscf5320dierenweitje Men hoopt nu nog op voldoende geld van de gemeente en evt. sposors, om ook het financiële gedeelte rond te krijgen, want de beesten moeten natuurlijk wel blijven eten. In juni zullen weer een aantal jonge geitjes geboren worden en men hoopt, dat het dierenverblijf in de toekomst ook vernieuwd zal kunnen worden. De plannen zijn er al.

 Op de foto staat de nieuwe beheerder William Frank temidden van twee van zijn mede-vrijwilligers René Hendriks (l) en Bert Haan (r) nadat ze omheiningsklus geklaard hebben.

Uit de Gelderlander van 14 mei 2008

door Leo Klaassen

Laat het weitje maar aan William over

Buren willen zelf dierenweitje verzorgen

BEEK –
Koud drie weken was Willi­am Frank, na een kwart eeuw af­wezigheid, terug in zijn geliefde Beek, of hij bekleedde al een opval­lende functie. Hij is de nieuwe be­heerder van het dierenweitje aan de Gruttostraat, dat al 35 jaar im­mens populair is bij kinderen uit het hele dorp.
Een week of wat geleden werd hij hoogst persoonlijk gevraagd door George Felet, die de beesten al van­af het begin als vrijwilliger onder zijn hoede heeft. De zeventiger wilde het stokje al langer overge­ven, en was getipt dat zijn nieuwe buurman wel wat met dieren had.
„Dus ik stond mijn huis op te knappen, toen George het binnen kwam vragen", vertelt Frank. „ Ik zei: ‘Je had het geen betere kun­nen vragen. Ik heb dit altijd al ge­wild'."
Want William werkt zijn leven lang al met dieren. Jarenlang ver­zorgde hij de pauwen en andere vogels van het voormalige weitje van het Radboudziekenhuis, waar hij in de technische dienst werkte. En in zijn woonplaats Berg en Dal hielp hij zijn zwager met diens diertjes: „Echt, dit heeft zo moe­ten zijn."
En dus zwaait Frank sinds drie we­ken de scepter over de geiten, kip­pen en pauwen aan de Grutto­straat, ook bekend bij de duizen­den die er jaarlijks voorbij fietsen op weg naar hetWylerbergmeer.
Met zijn ‘benoeming' houden de directe buren het heft in handen bij het gezelligste plekje van het dorp. De gemeente benaderde maanden geleden al andere buurt­bewoners om een vrijwilligerspool op te zetten voor het weitje. Maar overbuurmannen die bijna dage­lijks de bankjes bij het weitje be­zet houden (ze hebben er clandes­tien zelfs zelf eentje bijgezet) zien zo'n constructie niet zitten. Over­buurman Bert Haan is één van hen: „Ik en nog een paar mannen hier helpen altijd een handje als George er niet is. We willen het graag samen blijven doen."
William Frank ziet dat zelfs als een voorwaarde voor succes. „Ik wil het alleen met deze mannen doen. Straks heb je tien kapiteins op één schip. Daar begin ik niet aan. Op dit clubje kun je echt reke­nen."
Niet dat de potentiële nieuwe vrij­willigers nu helemaal hebben afge­daan bij de huidige. Bij een verga­dering opperden de nieuwelingen dat er toch echt een nieuwe schuur moest komen op het wei­tje. Haan: „Het zou echt mooi zijn als ze zich daarvoor inzetten."