15 september 2017

Canadese Harriet Jenereaux bij graf vader

 De Canadese Harriet Jenereaux- Smith (73) en haar vader Edison Smith hebben elkaar nooit gezien.  Hij sneuvelde in 1945 net over de Duitse grens achter Emmerik, toen haar moeder nog van haar in verwachting was. Op vrijdag 15 september was ze voor het eerst, dankzij de Canadese stichting ‘Wish of a Lifetime’ , aanwezig bij het graf van haar vader op de Canadese begraafplaats te Groesbeek. Het werd een emotioneel gebeuren dat o.a. voor Canada door een TVploeg werd vastgelegd en werd begeleid door leden van “Faces to Graves.nl. zie de foto’s 

Een levenlang gekoesterde wens kwam uit

Door Laurens van Aggelen

Haar levenlang had Harriet Jenereaux (75) gehoopt op wat op 15 september 2017 dan eindelijk werkelijkheid werd. Dankzij de Canadese stichting ‘Wish of a Lifetime’ werd ze die dag in staat gesteld voor het eerst het graf van haar vader te bezoeken die op de Canadese begraafplaats in Groesbeek zijn laatste rustplaats kreeg.

De Canadese Harriet Jenereaux heeft haar vader nooit gekend. Haar moeder was zwanger van haar toen hij, Edison Alexander Smith, zes maanden voor haar geboorte sneuvelde.
Edison was sergeant bij de North Nova Scotia Highlanders. Eerder raakte hij op D-Day in Normandië gewond maar uiteindelijk sneuvelde hij op 25 maart 1945 tijdens het Rijnlandoffensief bij het oversteken van de Rijn.
Alice van Bekkum, voorzitter van ‘Faces to Graves’ en bestuurslid Laurens van Aggelen waren er bij om haar te begeleiden. “Wat voor weer het ook wordt, al gaat het sneeuwen, hagelen of krijgen we zelfs hevig onweer, mij zal het niet deren. Wat geweldig dat ik dit toch nog mee mag maken”, sprak Harriet in de auto op weg naar Groesbeek.
De montere Canadese vrouw raakte bij het zien van de grafsteen van haar vader meteen zeer geëmotioneerd. “Daar is papa!”, sprak ze om vervolgens snikkend neer te knielen bij haar vader. Ze omhelsde de steen en sprak minutenlang tegen haar vader. Over haar mooie leven, kinderen en kleinkinderen. Op afstand zagen velen, waaronder leden van de Royal Canadian Legion in Nederland en leden van het researchteam van ‘Faces to Graves’ hoe haar verdriet geleidelijk overging in gevoelens van geluk en dankbaarheid. Trots ook dat ze haar vader eindelijk kon begroeten. De man die haar hele leven, ondanks dat hij stierf voor zij werd geboren, voor haar zo belangrijk was geweest. De man om wie ze haar moeder vele nachten had horen huilen.
Na een korte ceremonie volgde nog een bezoek aan het graf van haar oom, de soldaat Ralph Boulter die op dezelfde dag sneuvelde en deel uitmaakte van dezelfde eenheid.
Voordat Harriet terugkeert naar Canada zal ze een bezoek brengen aan Bienen (D) waar haar de plaats zal worden getoond waar haar vader om het leven is gekomen. “Voor mij zal dat minder zwaar en beladen zijn. Mijn bezoek aan het graf betekent alles voor mij. Ik heb nu gezien waar hij zijn laatste rustplaats heeft gekregen en hoe bijzonder goed deze begraafplaats wordt onderhouden. Daar ben ik iedereen die daar voor zorgt heel dankbaar voor. Zoals ik ook degenen dankbaar ben die hebben geholpen om deze dag voor mij zo bijzonder te maken. Ik ben altijd blijven hopen dat ik het graf van mijn vader ooit nog eens zou kunnen bezoeken, maar de laatste jaren was ik wel eens bang dat het er nooit meer van zou komen.”

Aanvulling door de voorzitter van Faces to Graves, Alice van Bekkum:

Harriet Jeneraux, en haar man Keith van Prince Edward Island zijn op kosten van de organisatie ‘Wish of a Lifetime’ voor vijf dagen naar ons land gekomen. Haar wens om voor de allereerste keer het graf van haar vader te bezoeken kwam uit. Door het onderzoek naar de achtergronden van de gesneuvelde militairen kwam ik het haar neef in contact. En ik werd door Wish of a Lifetime benaderd of ik haar kon begeleiden. Op mijn vraag of haar vader geweten heeft van haar bestaan, kwam het antwoord dat haar moeder later van een kameraad had gehoord dat hij een foto van zijn dochter trots aan iedereen liet zien. Sergeant Edison Alexander SMITH van de North Nova Scotia Highlanders kwam om het leven op 25 maart 1945 tijdens de gevechten rond Bienen bij Rees. Zijn Major David Dickson lag zwaar gewond op de dijk en Edison wilde hem daar weghalen. Daarbij werd hij zelf dodelijk getroffen door de beschietingen van de Duitsers. Hij viel bovenop Dickson, waardoor hij voorkwam dat deze nog langer in de vuurlinie lag. Voor ik het initiatief nam tot het project Faces To Graves waren wij jaren gastgezin voor veteranen. Daardoor heb ik Maj. Dickson persoonlijk goed gekend. Hij was een gerespecteerd lid van de ‘court of justice’ in Fredericton, NB. Maar ook een warme persoonlijkheid.

Bijgaand het krantenartikel over zijn initiatief in Bienen om een plaquette te realiseren die aan de zware gevechten herinnerd.

 

Tijdens dezelfde gevechten is de broer van Harriets moeder gesneuveld. Hij ligt ook op het Canadese ereveld. Lance Corporal Ralph Schurman BOULTER. Maandag brengen wij haar naar Bienen, waar Jozef Becker haar precies de plaats kan wijzen waar haar vader omkwam.

 

Faces To Graves wil alle gesneuvelden herdenken door het vertellen van hun verhalen. Dit voorbeeld is er een van de vele ontroerende reacties die wij van familieleden krijgen, waarvan dit een schrijnend voorbeeld is.

Tevens ben ik lid van de Royal Canadian Legion –Branch 005 – Liberation of the Netherlands, waardoor het mogelijk was een aantal leden en de President Gerard Hendriks uit Millingen te vragen een mooi eerbetoon aan haar vader te brengen.