18 maart 2012

Toneel van de Optimist in de Sprong

Zaterdagavond was de officiele toneeluitvoering van toneelvereniging De Optimist uit Ooij in dorpshuis de Sprong te Ooij. De zaal zat vol en zondagmiddag werd het stuk, “Als de vrouwtjes van huis zijn” nog een keer gespeeld voor de leden van de KBO. De zes uitvoerende acteurs van de Optimist gaven een performance alsof ze volleerde toneelspelers waren en het publiek genoot zichtbaar en vaak ook hoorbaar. zie de foto’s.

DSC_3552_Optimist

Het vonken slaan eruit bij de Optimist

 

De vaste kern opengooien om nieuwe leden op te nemen in je team, groep of vereniging, dat is een spannend proces weet ik uit ervaring. Toneelvereniging de Optimist heeft dit jaar laten zien hoe een nieuwe samenstelling van de groep het beste uit iedereen omhoog kan halen. Dit jaar spelen ze het stuk: Als de vrouwtjes van huis zijn. Een komisch blijspel dat bol staat van deuren, misverstanden en elkaar de bal toespelen. En dat laatste is zeer goed gelukt. In dit stuk wordt iedereen uitgedaagd om te reageren, om actie te ondernemen, om over het podium te bewegen en de ander te laten stralen. Niets is moeilijker dan een oneliner goed te brengen, zodat het publiek de lach pakt. Bram Koks heeft  de rol van Jaap met louter oneliners, behoorlijk ondeugende oneliners, die hij met rust en goede stem prachtig weet  te timen. En ook Miranda Brouwer die als Willemien lekker adrem uit de hoek komt en een prachtige beschrijving van de nadelen van een file tot minuten toe spannend houdt.  Daarbij knettert het van de chemie tussen Sandra, als moeder Ester en Saskia, als dochter Loes. Twee dames waarvan een vinnig en de ander naïef tot in de toppen van haar vingers. De kracht van dit stuk is dat het heel veel vaart heeft. De timing van de grappen, het opkomen en afgaan is ijzersterk. Maar door de rol die Harm heeft, raak je de draad niet kwijt. Zijn personage Maarten bracht rust en lijn in het verhaal. Tot slot is het razend knap dat gedurende het stuk, de onschuldige lieve personages zoals Cora en Kees dieper en dieper in de problemen komen en dat aan het einde van het stuk, de man die alle ellende veroorzaakt heeft, Frank, die al zijn vrienden en familie bedrogen en voor karretjes heeft laten spannen, totaal ongeschonden uit de strijd komt. Hoe ze dat geloofwaardig hebben laten worden weet ik niet en om met Kees woorden te besluiten:”Je moet mij niets meer vragen, ik begrijp het zelf ook al niet meer.”

Ben je niet geweest naar dit komische blijspel? Dan heb je wat gemist.

 

Johannet König