De Ooijse KBO (seniorenbond) heeft donderdag 28 juni haar jaarlijkse uitstapje op een bijzondere manier doorgebracht. Al vroeg vertrok het hele gezelschap van ongeveer 100 mensen met twee bussen naar Belgie om daar diverse plaatsen te bezoeken. Bijzonder was het o.a. omdat er een bezoek werd gebracht aan de Basiliek van Scherpenheuvel en aan de Abdij van Tongeren, waar ook nog een levensgroot schilderij van de legendarische Leonardo da Vinci aanwezig was. En bijzonder was het, omdat in het stadje Geel de versnelling van een van de bussen weigerde en er dus niet verder gereden kon worden. Maar gelukkig konden de mensen van deze bus na enige uren oponthoud alsnog hun reis vervolgen om daarna in het plaatsje Zeeland van hun diner te genieten. zie de foto's

Het complot van Hubertus.

Tijdens de midzomernacht waren onze Ooijse Nevels bij traditie weer bijeen. Hubertus was die nacht eregast en hij had een verrassing bij zich en natuurlijk ook een vraag, want zo gaat dat in kringen van heiligen. De verrassing was een fles miswijn, die al open was. Immers anders moest hij weer een wonder doen en op wonderen moet je zuinig zijn. De fles ging van Nevel tot Nevel en op een geven moment kwam Nevel Rob B. met de vraag: "Zeg Hubertus, vieren we nu alleen maar de kortste nacht of had je nog iets op je bisschoppelijke lever?". "Nou, eerlijk gezegd zit ik toch wel een beetje met een paar gebedsvragen van mensen uit Ooij." "Vertel, en vrees niet", zei Nevel Hans L. met een uitnodigend gebaar. "Binnenkort gaan de Ooijse Ouderen weer op reis, op 28 juni, om precies te zijn. Een paar ouderen hebben mij in hun gebed gevraagd voor deze dag iets speciaals te doen." "Mooi weer moet toch te regelen zijn, niet?" opperde Nevel Cor H. "Nee, het gaat toch wat verder. Zij willen graag een spannende reis, niet zo'n gewone van 's morgens met de bus, niet te vroeg, dan ergens koffie drinken, liefst met een tweede kopje, wat zien onderweg, een grapjas die de zinnen wat verzet, een goede lunch, zodat je niet met een duikboot op zoek hoeft naar de gehaktballen in de soep, daarna een licht middagprogramma en tenslotte een borreltje met een heerlijke maaltijd toe met aan het einde kinderen en kleinkinderen die staan te wachten en blij zijn dat oma en opa weer thuis zijn.". "Nee, zij willen een spannende reis, zoals je dat wel hoort van groots en meeslepend. Nou slepen we al genoeg mee, maar groots dat zou het moeten worden." "Een beetje spannender dan je eigenlijk bij onze leeftijd zou passen als je de krant leest." "Zeker weer zo'n jonge oudere", opperde Piet L. "die denkt dat alles kan". "Dat zeg je nou wel", vertelde Hubertus, "maar er waren er ook bij uit de reiscommissie en er waren er zelfs van boven de tachtig die vroegen om "nog een keer vlammen". Pastoornevel Br. zei: "Ze gingen toch naar Scherpenheuvel in België, niet? Dan is het toch niet zo moeilijk, je laat er gewoon een doodgaan, dat gebeurde daar vroeger altijd al tijdens de processie naar Scherpenheuvel, alleen ieder hoopte voor zich natuurlijk dat hij het niet was, maar het was wel spannend". Nevel Hans L. vond dat je dat niet kon maken. "Als we de bus nu eens kapot laten gaan, midden in een smalle straat in een Belgisch plaatsje en dat op een veilige manier, dichtbij een winkel en een lantaarnpaal, dan kan er niks gebeuren en toch heeft de fotograaf dan veel werk. Immers in de winkel kun je van allerlei spullen krijgen, zodat diabeten niks tekort komen en de lantaarnpaal heb je nodig om de deur van de rolstoelhefinstallatie te blokkeren. Nou dan zul je zien dat al die ouderen nog in staat zijn om de bus verder te duwen en ze vinden het nog spannend ook met vragen als: . Krijgen we nog wel te eten vandaag, wie brengt ons nu uit België vandaan en hoe laat komen we thuis, kan de Belgische chauffeur de weg wel vinden, rijdt hij niet over Helmond, terwijl de route via Eindhoven Veghel veel rechtstreekser is, hoe komen onze rolstoelers op de plek van bestemming en ga zo maar door". Hubertus vond dit toch wel een ingreep in de loop der dingen, daar moest de Voorzieningheid zelf over worden geraadpleegd. Zo gezegd, zo gedaan. De Voorzienigheid vond dat er uit Ooij de laatste tijd wel erg veel vragen kwamen. "Maar", zei Hubertus, "dit keer komt het van mensen, die de Voorzieningheid zelf ook regelmatig ziet in de kerk, zelfs komen ze naar de Sprong om er Sinterklaas, Kerst, Pasen en Ziekenzondag te vieren, dus Uw Voorzienigheid moet niet klagen". "Voor deze keer dan" en zo geschiedde het dat de Ooijse Ouderen dit jaar weer een zeer spannende reis mochten maken en kregen ze wat ze wensten. Soms heeft het naar de kerk gaan zijn voordelen, lijkt het. Cheng van Tung