11 juli 2024

Vertel het maar… (4) – het nieuwe kosterteam in Ooij

Het nieuwe kosterteam v.l.n.r. Suzanne Houben, Joep Hafkamp, Kees Rijk, Martine Sloot van der Wiel en Leonard Houben

Sinds de feestelijke doorstart in de Ooijse kerk op 1 april 2024 is er in Ooij een enthousiaste groep kosters en poetsers aan de slag gegaan, die de kerk heeft ‘gered’ van sluiting. De pastoor ging in gesprek met het kostersteam om te horen over hun eerste ervaringen. ‘Gelukkig kregen we de kans om onze schouders eronder te zetten; vaak is het zo dat kerken al gesloten zijn, voordat je het in de gaten hebt’. Toen een noodoproep werd gedaan hebben de vijf nieuwe kosters die kans met beide handen aangegrepen. Zij zien in Ooij vooral kansen voor een open kerk. De kerk wordt vanaf deze zomer ook letterlijk dagelijks opengesteld, althans het portaal van waaruit je een blik in de kerk kunt werpen en waar je bij een Mariabeeld een kaarsje kunt aansteken. Maar de kosters dromen ook op een andere manier van een open huis: na de weekendviering zijn zij graag gastvrouw en gastheer voor de mensen bij de koffie rechtsvoor in de kerk (sinds 1 april); zij zorgen ervoor dat mensen zich op hun gemak voelen, genieten ook van de gesprekken en dromen over wat de Ooijse kerk nog meer tot een open huis kan maken voor Ooij en omgeving. Wat te zeggen van exposities van plaatselijke kunstenaars, muziek door een ensemble en zang door koor of solist. Of een orgelconcert. Of een (vredes)samenzang zoals op 5 mei, troostend, hoopvol, verbindend. Wie weet juist verbindend met mensen uit Leuth en Beek die in 2020 van hun kerkgebouw afscheid moesten nemen, harde noodzakelijke keuzes die een behoorlijk impact hebben gehad en vragen om een toereikende hand.  Lees hieronder verder.

Vanuit een open huis groeien naar meer verbinding, zoals al gebeurde met de Passion dit jaar in Ooij en Leuth. Wie weet kunnen ook kinderen, jongeren, jonge gezinnen betrokken raken via school, vereniging of betrokken ouders. Een mooie manier van zoeken. Voor kinderen is er in de koffiehoek van de kerk overigens al een tafel waar ze tijdens de viering kunnen kleuren of tekenen. En dat hebben enkele kinderen al gedaan. Een deel van de kosters was vroeger al misdienaar, in Ooij of elders, fijn onder schooltijd de uitvaart dienen, op misdienaarsreis met twee volle bussen; de misdienaars in de jaren 60 dienden hardop te antwoorden (in het Latijn!) en deden dat voor de hele gemeenschap die wel mee mocht doen, vaak alleen luisterde. De warmte van het Gregoriaans kwam ook voorbij. De eerste kosterservaringen sinds 1 april zijn nog pril, al wordt ook gezegd dat ‘ik er nu al helemaal inzit, terwijl het nog maar zo kort is, en fijn om in Ooij iets te doen en in de kerk, en mensen te leren kennen’. En dan vertelt hij dat hij lange tijd niet in de kerk is geweest, maar in de coronatijd af en toe in de kerk ging zitten om rust te voelen. Zo begon hij na jaren weer naar de Mis te gaan, in Ooij en in Leuth. Hij werd gevraagd als koster. Maar werkte nog. Na zijn pensioen zag hij de noodoproep voor een koster. Wat hem over de streep trok, was dat er nu een team werd gevraagd. En het blijkt een schot in de roos. Onderlinge contacten zijn prettig en afstemming gaat handig via de app. Als eerste werd hij al vóór het overleg van 6 maart ingewerkt door David ‘die dat hartstikke goed deed, super secuur en heel prettig’. De anderen spraken daar ook al hun waardering voor uit. En fijn dat David als reserve koster nog steeds ondersteunt, waar gewenst. Want er is wat te doen als koster! Fijn om bezig te zijn met rituelen en symboliek, te leren hoe een en ander heet en in z’n werk gaat, en dingen soepel te laten verlopen. En wat is vandaag de liturgische kleur en waarom? In het kosters-handboek is dat alles te vinden. En uiteraard komt dat ook ter tafel bij de koffie.