18 november 2006

Sint Nicolaas in Nijmegen

 

 Nadat hij al eerder in Nederland was aangekomen, arriveerde vanmiddag Sint Nicolaas per boot in Nijmegen. Aan de Waalkade werd hij verwelkomd door burgemeester Guusje ter Horst, die hem tevens de vergunning overhandigde om met zijn Pieten alle daken te betreden, die nodig zijn voor een goede aflevering van de pakjes. Na een rondgang door het centrum van Nijmegen, sprak Sint op de Grote Markt de kinderen en ouders toe. zie de foto's  

dscf1655

 

SINTERKLAAS
Sints spullen horen niet op de veiling



Hij is er weer. Via Veere en Middelburg, deed de goedhei­ligman zaterdag Nijmegen aan. Praatjespiet en Popie wachtten hem op. Samen met heel veel kinderen. „Pa­pa, denk je dat sinterklaas mijn naam nog weet?"

Door JACQUELINE DE BEKKER  (Bron: De Gelderlander)
NIJMEGEN ● De jongen steekt de plastic tas onder de neus van piet en knikt met z'n hoofd.
Dáár moet het snoep in. Oei.
Dat moet je dus niet doen.
Piet kijkt hem aan en zegt: „Zou je niet gewoon eens alstublieft zeggen?"
Dat was de jongen eigenlijk niet van plan, maar ja: dan ook geen snoep. Dus, met tegenzin en zon­der piet aan te kijken, klinkt er zoiets als ‘alsjeblieft'.
Ach, voor sommige kinderen weet zelfs sinterklaas geen raad meer. Een troost, deze verwen­de soort is in de minderheid. De meeste kinderen tonen zaterdag veel respect voor de sint en zijn pieten.
Terwijl de sint nog uit Middel­brug moet vertrekken, stroomt de Waalkade al vol. Van alle kan­ten komen kinderen aanlopen.
Onder hen de driejarige Nada.
Een peuter die groot wordt in een islamitisch gezin. „Maar sin­terklaas hoort er bij ons bij", zegt haar Marokkaanse moeder. „Natuurlijk doen we daaraan mee. We wonen hier en blijven hier. Mijn kinderen groeien in Nederland op. En sinterklaas is leuk, toch Nada?"
Ja, ja, Nada knikt heftig. Ze heeft 's nacht nauwelijks gesla­pen van de spanning. Wat ze het liefst in haar schoen wil?
„Pepernoten."
Even verderop zijn Praatjespiet en Popie druk in de weer. Ze zijn speciaal door sint vooruit ge­stuurd om de wachtende meute bezig te houden. Dat lukt ze aar­dig. Ook omdat er een pakje is bezorgd voor de sint. Wat zou er in zitten?
Die vraag kan alleen door de bijna-jarige beantwoord wor­den. Sinterklaas vaart gelukkig keurig op schema (hier geen vuurtorens die niet branden).
Ruim na enen krijgt hij van Guusje ter Horst persoonlijk De Vergunning.
De vergunning ‘om over de da­ken te rijden' en daarmee kan het feest echt losbarsten.
En oh ja, wat zat er nu in het pakje? Een das voor sinterklaas.
Geen nieuwe, maar zijn eigen das, door een van zijn pieten ge­leend en nu dus terugbezorgd.
Da's nou ook toevallig: precies het cadeau dat sint op zijn beurt weer voor Ter Horst bij zich heeft. Sint zit wel met iets in zijn maag. Hij heeft in de krant gelezen dat Guusje al haar rela­tiegeschenken gaat veilen.
Ze moet beloven dat ze deze sjaal houdt. Want zeg nou zelf: sints spullen horen toch niet op een veiling?