11 juni 2006

Eerste kerkuil geboren in kerktoren NHkerkje Ooij

Nieuws vanuit de kerktoren.

Ooij, 11 juni . Vannacht rond half twee was het  zover. Is het ei sinds vrijdagmiddag
al aangepikt (zie hiernaast), nu weet het jong zich in korte tijd uit het ei te
werken. We hebben geluk, het is goed te zien op twee achtereenvolgende foto's.
Het eerste kerkuiltje is geboren en alle moeite eergisteren (lees hieronder) is dus niet voor
niets geweest! Sinds deze twee foto's zit het vrouwtje weer continue bovenop de
eieren. Zodra er een duidelijk beeldje beschikbaar is van de nieuwe aanwinst
plaatsen we hem op de site.

 12 juni .Helaas heeft  het eerste kerkuiltje het niet gered.Maar vanvond was inmiddels het tweede kerkuiltje geboren.

16 juni . Geheel naar verwachting is het derde kerkuiltje geboren.

22 juni.  En inmiddels is het vijfde uiltje ook geboren.

3e_kerkuiltje

 

 

 1e_kerkuiltjeeerste_kerkuiltje_20060611


9 juni – Bijendrama in de kast, vrouwtje verlaat kast 11
uur lang, eerste ei aangepikt!

Vanaf
11.30 uur was te zien dat het vrouwtje plotseling niet meer op haar nest zat! In
het begin was er nog hoop dat ze in de buurt van de uitlooppijp zit, buiten het
zicht van de camera. Maar na een uur was ook dat niet echt meer waarschijnlijk.
De twee uur, de maximale tijd die ze ooit een keer 's-nachts tijdens de
broedperiode het nest had verlaten werd eveneens ruim overschreden. Via de
webcam 5 eieren langzaam koud zien worden waarvan je weet dat deze op het punt
staan uit te komen is een treurig gezicht en flink balen…
Het beter
bekijken van de beelden leerde dat er vlak voordat het vrouwtje vertrok een
aantal wespen, vliegen of bijen in de kast zat. Geen hele zwermen maar wel een
behoorlijk aantal, blijkbaar voldoende aanleiding voor het vrouwtje om midden op
de dag de nestkast te verlaten. Aan de buitenkant was m.b.v. een verrekijker
goed te zien dat er inderdaad wespen of bijen het invlieggat van de uilen in- en
uitgingen!! Wat nu te doen?
Samen met Fred, de buurman bij wie de kast
staat, overlegd en contact gelegd met Jan Jacobs, kerkuilencoördinator voor deze
regio, en, een andere bekende, "onze boswachter". Uiteindelijk hebben we
besloten de eieren na 4 uur weg te halen, te spuiten tegen de bijen
(uiteindelijk bleek dat het geen wespen waren) en ze 's-avonds na zonsondergang
weer terug te leggen in de hoop dat het moederinstinct de toekomstige jongen
niet in de steek zou laten.
Nu ben ik in het gelukkige bezit van een
broedmachine (als kind had ik als hobby kippen), dus die heb ik meteen van
zolder gehaald, aangesloten, en daarin de eieren weer op temperatuur gebracht en
gehouden tot 's-avonds laat. Wat schetst mijn verbazing: aan het eind van de
middag valt opeens op dat een van de eieren stuk is, aangepikt (wat heel goed
kan) of per ongeluk beschadigd bij het verplaatsen? Om na te gaan of er
überhaupt nog leven in de eieren zat hebben we ze voor het terugleggen allemaal
met een schouwlamp bekeken: alle eieren zijn bevrucht en alle embryo's leefden!
's-Avonds, bij het terugleggen, is duidelijk dat het "kapotte" ei is aangepikt:
zacht gepiep kondigt het eerste kerkuiltje aan!
En het goede nieuws: drie
kwartier later zat het vrouwtje weer als vanouds op haar eieren! Alleen, met één
vraag blijven we nu zitten, was dit allemaal nodig geweest of zouden de eieren
het 11 uur lang onbebroed hebben overleefd??