| |
|
Uit de krant |
Henk Baron Jubileert. (2004) 
Op zondag 13 juni verschenen er plotseling een aantal motoragenten in de Prins Mauritsstraat in Ooij. Gewoontegetrouw spoedde Henk zich met zijn fototoestel naar buiten om te kijken of er werk aan de winkel was. Door de collega’s op de motor werd hij “gesommeerd” om mee te gaan in de auto van de baas en daarna zou hij wel zien. Volkomen overdonderd nam hij plaats. In “Het Witte Huis”in Lent wachtte hem een verrassing.Alle collega’s, familie, vrienden en kennissen zaten daar om hem in het zonnetje te zetten. Leuke cadeau’s onderstreepten datgene wat aan aardige dingen werd gezegd, over zijn hobby’s verzamelen van politie-uniformen en vooral fotograferen en uiteraard over zijn hoofdvak politieagent. Als 17 jarige begon hij al in Arnhem op de politieschool, kwam vervolgens op de Verkeersschool van het Korps Rijkspolitie in Bilthoven om daarna in Utrecht en Driebergen te werken, trouwde met “zijn” Anneke, kreeg twee zonen en vier (nu vijf) kleinkinderen. Vervolgens ging het jonge stel wonen in Ooij met het politiebureau aan huis in de kleine slaapkamer en vrouwlief als vervanger als hij op route was. Nadat de politiepost Ooij werd opgeheven werd het voor hem een zwerftocht langs een aantal plaatsen in de omtrek. Uiteindelijk werd het Nijmegen, waar hij vooral in de Benedenstad zijn talenten kwijt kon. Tegenwoordig werkt hij als wijkagent in de Waalsprong (Lent en Oosterhout)
Gerard Karnebeek
|
|
Persfotograaf (“Fotogent”) Baron nu zelf geflitst
|
|
Dezer dagen was Henk Baron veertig jaar bij de politie. Dit feestje zou alleen in een politiekantine gevierd zijn als Henk niet zo’n bijzonder man was. Hij is zeer veelzijdig. Hij heeft een ongelooflijk grote collectie politie-uniformen en petten en is vooral een gedreven fotograaf. Meerdere kranten en andere media putten uit zijn collectie. Maar bovenal is hij politieman. Al op de jeugdige leeftijd van 17 jaar, in 1964 solliciteerde hij, aanvankelijk zonder medeweten van zijn Groningse ouders, bij de politieschool in Arnhem. Deze school wordt door hem steevast naar de naam van de directeur, “circus Proot” genoemd. Het was een internaat en op dit soort scholen gaat het er soms “streng” aan toe. Bij het “overtreden” van de regels was er ’s nachts strafexercitie of sportles in uniform, allemaal beproefde middelen om het jonge diendersvolkje in het gareel te houden. “Bij de Franse Gendarmerie kunnen hier nog wat van leren”, zei Henk wel eens.
Meer naar zijn zin had hij het op de Verkeersschool van het Korps Rijkspolitie in Bilthoven, waar de toenmalige “witpetten” werden opgeleid. Hij leerde motor- en Porscherijden als de beste en dat op moeilijk terrein. Vooral lastig was het motorrijden op de smalle dijken tijdens de bietencampagne als de wegen vol verraderlijke klei lagen, maar dan moest je toch binnen twee uur van Driebergen via secundaire wegen in Maastricht kunnen zijn anders kon je diploma Verkeerspolitie wel vergeten. Aanvankelijk maakte hij deel uit van de landelijke verkeersgroep in Driebergen. Intussen trouwde hij “zijn” Anneke de Vries en zij gingen dichtbij zijn standplaats wonen. Zij kregen twee zonen en zij hebben nu vier (vijf inmiddels)kleinkinderen.Vanaf 1973 werd het Ooij, waar hij het kleine slaapkamertje in zijn huis tot politiebureau promoveerde (gedwongen). Vrouwlief regelde de zaken als haar man buitendienst had. Later werd een verplaatsbaar politiebureau bij cafe “Het Trefpunt”, tegenwoordig Hotel De Haan, neergezet. Nadat het bureau in Ooij werd opgeheven begon voor Henk een zwerftocht langs de bureau’s van Beek/Ubbergen, Didam, Beneden Leeuwen en uiteindelijk Nijmegen waar hij als “netwerker” zijn talenten liet spreken. Speciale liefhebberij is voor Henk het geven van verkeersles aan de schoolkinderen in Ooij. Dat heeft hij intussen al meer dan 25 jaar gedaan. Alle reden dus voor een aantal mensen om hem via een verrassingsfeestje van hun waardering te laten blijken. Zijn superieuren, “zijn” bewoners van de Benedenstad, waar hij lang surveilleerde als wijkagent en vele vrienden verrasten hem zondag 13 juni met een druk bezochte receptie in “Het Witte Huis” in Lent. De vele attenties onderstreepten daar waar de woorden tekort schoten. Hoe verras je een politieagent? Gewoon door collega’s motoragenten hem te laten “arresteren” en te gelasten om mee te gaan in de auto van de baas. Henk, gealarmeerd door de sirenes stond al met zijn fototoestel klaar om zo nodig zijn werk te doen. Hij volgde hen volkomen overdonderd en de feestcommissie kon weer ademhalen. Piet Soerier.
|
4 april 2005
