5 september 2014

Bets van Megen stopt bij de Rabobank.

DSC_9500 Bets van Megen-1Gezicht van Beekse Rabo stopt na 45 jaar.  Bets van Megen uit Leuth heeft na 45 jaar trouwe dienst besloten definitief een punt te zetten achter haar carrière bij de Rabobank. Een moeilijke beslissing waar ze lang over heeft moeten nadenken. De bank is altijd belangrijk voor Bets geweest, maar Bets ook voor de Rabobank. Zij staat vooral bekend om haar betrokkenheid bij de klanten die zij stuk voor stuk een warm hart toedraagt.  Op 11 september zal zij voor het laatst de deur van het kantoor in Beek- Ubbergen achter zich dicht trekken. Op 12 september kunnen collega’s en oudcollega’s Bets gedag zeggen tijdens een besloten bijeenkomst. Een beetje vervroegd met pensioen is het maar, volgend jaar wordt Bets 65, maar 45 jaar bank was nu genoeg, vindt Bets. Eventuele nieuwe veranderingen bij de bank hoeft zij niet meer mee te maken. Het is mooi geweest. Op 1 juni 1969 begon Bets haar carrière bij de Leuthse Boerenleenbank, vervoerde het geld van Leuth naar Kekerdom gewoon op haar fiets. Iets dat je je heden tendage absoluut niet kan voorstellen. 45 jaar één van de trouwe gezichten in de Ubbergse bankwereld, eerst Boerenleenbank, vervolgens Rabobank. Vier kantoren heeft Bets gesloten zien worden, Kekerdom, Leuth, Ooij en Berg en Dal. Van alle vertrouwde gezichten in de dorpsbanken is Bets de laatst overgeblevene. “Ik zal het gaan missen, mijn werk, zeker het contact met onze klanten, die ik al zo lang ken, dat is wat het werk zo leuk maakt” vertelt Bets. “mensen komen niet alleen voor bankzaken, maar lopen soms ook binnen voor een praatje”, met Bets natuurlijk… want dat is het vriendelijke vertrouwde gezicht…

Mensen stellen ver­trouwen in haar, vertellen de meest persoonlijke zaken aan Bets. Er zijn zieke clienten, mensen met dementie of alzheimer. Bets kent haar klanten en weet wat ze met ‘speciale gevallen’ kan of moet doen. “Als meneer X binnen komt, weet ik dat ik heel even met zijn zoon contact op moet nemen” vertelt Bets.

Zo’n band kan alleen maar door jarenlange ervaring opgebouwd worden.

“De bankenwereld (natuurlijk niet alleen de Rabobank) wordt steeds virtueler. Contact tussen bank en cliënt gaat vaker telefonisch of online. Voor de oudere of gehandicapte mens, en hier werken we toch in een oudere gemeenschap met ‘t Höfke en Kalorama in het dorp, werkt dat niet altijd even makkelijk.

Ik houd ervan met veel respect naar klant te werken, zoveel mogelijk service te verlenen, geen 100%, maar 200-300% service, daar doe je het voor. Dat klantcontact zal ik missen, mijn collega’s natuurlijk ook.”

Niet dat ze bang is zich te gaan vervelen na haar pensionering, er zijn genoeg plannen voor de vrije tijd samen met haar (eveneens gepensioneerde) echtgenoot. Samen er op uit, leuke dingen doen.