Mevrouw  J.H. de Vries- de Hartog (An) geboren 27-01-1914, vierde vandaag haar 100ste verjaardag in Kalorama.  Om dat te beklinken was burgemeester Paul Wilbers van de gemeente Ubbergen naar Kalorama gekomen om haar, namens de gemeente te feliciteren en een boeket bloemen aan te bieden. Samen hebben ze daarna, met de familie en medebewoners van de woongroep De Wolfsberg het glas geheven op deze mijlpaal.  zie de foto’s

Zij werd geboren op 27 januari 1914 in Hees bij Nijmegen, waar haar vader hovenier was en koster van de Petruskerk. Middelste kind in het gezin, zij had een broer en drie zussen, allen inmiddels overleden. In Nijmegen was ze leerling van de Klokkenberg. Op 17 jarige leeftijd verhuisde ze naar Lochem, waar ze ging werken in de zaak van haar oom en tante ,die comestibles verkochten. Aanvankelijk was het de bedoeling dat ze daar een paar jaren bleef, maar uiteindelijk heeft ze daar tot haar huwelijk in 1947 gewoond en gewerkt. Voor de 2^e wereldoorlog behaalde ze haar rijbewijs! Dit liet ze na de oorlog verlopen…omdat er toch geen geld was voor een auto. Na haar trouwen vestigde zij zich met haar man in Nijmegen, waar zij  een zoon en een dochter kregen. In de Ten Hoetstraat was een woonoord, waar haar man beheerder werd toen de voormalige knil-militairen met hun gezinnen daar werden gehuisvest. Enkele jaren later verhuisde het gezin naar Randwijk, wederom woonden zij daar in het “Ambonezenkamp”. De volgende overplaatsing was naar “kamp Vosseveld” in Winterswijk. In Winterswijk heeft zij de langste periode gewoond. Zij was huisvrouw en werkte  voor het CBS; daarnaast had zij daar een druk sociaal leven, kerk, familie en vrienden, zij was lid van de EHBO, de huisvrouwen en de gymnastiek. Ongeveer twee en een half jaar geleden moest zij, na een val, permanent van haar aanleunwoning  verhuizen naar een verpleeghuis. Haar man was toen al geruime tijd overleden. Toen heeft haar dochter, die in Beek woont, haar hier naar toe kunnen halen, eerst in verpleeghuis Margriet…grenzend aan de Ten Hoetstraat…waar zij na haar trouwen ging wonen. Ze zeggen altijd dat je een oude boom niet moet verplaatsen, maar deze boom zou zijn vereenzaamd in haar dorp. Sinds maart 2012 woont zij in Kalorama, op afd. de Wolfsberg, dichtbij haar dochter, en speelt zij bijna dagelijks nog een spelletje rummicub met haar; verder breit ze nog, puzzelt, leest ze en kijkt t.v. Ook geniet zij van de meesjes en het roodborstje, die hun voer bij haar raam komen halen. Ik, haar dochter, heb grote bewondering voor het aanpassingsvermogen, de moed en de humor van mijn moeder. Ondanks heel veel inleveren, past zij zich steeds maar weer opnieuw aan de nieuwe omstandigheden aan. Altijd goede moed, nooit klagen, maar genieten van wat er nog wel is! Dit vind ik levenskunst ten top!

Josine Franken- de Vries