Een record aantal toeschouwers heeft zaterdagavond in De Sprong genoten van het bijzondere concert van muziekvereniging de Ooijse Toekomst. Geen gewoon concert, maar een reis door het verleden van de tijd en Ooij. Een bijzondere combinatie van muziek en geschiedenis aangevuld met op een groot scherm geprojecteerde foto’s van Wim Ebben en Henk Baron uit dat verleden van Ooij. Soms fungeerde de Ooijse Toekomst solo als swingend orkest, dan weer was het de begeleider van artiesten uit het eigen dorp. Geschiedenis is het verleden, maar niet voor de Ooijse Toekomst. Het programma begon met de sound van vandaag, van rap. Een speciaal ver-ooijste versie van Ik neem je mee, werd door de jongens en meisjes van groep 8 van de basisschool Op Weg gebruikt als een knetterende opening van de muziekavond. Wie de Ooijse jeugd heeft, heeft de Ooijse Toekomst, was het motto.  Met deze tekst van Hans Jacobs, welke hieronder verder gaat bij Lees meer, wordt de avond perfect omschreven. Zie de foto’s.

Elvis

Grote indruk maakte Ronnie Weijers met zijn Elvis-medley en later was zijn warme stem te horen in Bridge over troubled water. Natuurlijk deed ook Friends mee, de Ooijse close harmony vriendenclub van Johan, Grada, Hans, Erna en Geert met Blowing in the Wind en later met speciale ondersteuning van de ritmesectie van de Ooijse Toekomst het swingende Late in de evening.
Warm was het optreden van Arnoud van de Ven met I can see claerly now. Tenslotte was er een speciale plaats voor het bekende orkest Timeshake, de band die na het samenspel met de Ooijse Toekomst (Proud Mary) na het concert tot in de late uurtjes de vele honderden Ooijenaren en hun vrienden van overal uit de omgeving op de dansvloer vermaakte.

Hoofdrol

Maar de hoofdrol van de avond was natuurlijk voor de Ooijse Toekomst. Vele maanden hebben de leden geoefend om deze avond uniek te maken. Een idee van de orkestleden Gerben en Ferdie Wulterkens, Martin en natuurlijk met muzikale ondersteuning en inspiratie van dirigent Paul Vlieks.
Of het nu jazz is, muziek van The Beatles, The Rolling Stones, het indrukwekkende oorlogsverhaal in Soldaat van Oranje: het orkest doet het, speelt met zichtbaar en aanstekelijk enthousiasme. En of dat nog niet genoeg is: uit het midden van het orkest staan dan ook nog eens eigen artiesten op die indruk maken. Zoals Gerben Wulterkens die als liefhebber van Bruce Springsteen (hij werd op die avond al Gerben Wultersteen genoemd) zijn Ooijse versie van het bekende The River bracht.
Net als in My Home Town, een wereldnummer waarin Gerben de door Toon Kamps gemaakte Ooijse versie bracht als een ode aan zijn geboortedorp, aan Ooij. Ferdie Wulterkens nam ons mee naar Berlijn, waar hij in Over de Muur de waanzin van het scheiden van volkeren ten gehore bracht.

Toekomst
De Sprong was tot in de uiterste hoeken van het grote gebouw gevuld met liefhebbers, die tegen alle Ooijse gewoonten in, soms zo stil waren dat de muziek van de Ooijse Toekomst volledig tot recht kon komen. Het concert onder de inspirerende leiding van dirigent Paul Vlieks en met speciaal door hem geschreven arrangementen was ook een bewijs dat het dorp vandaag in deze tijd niet dood hoeft te gaan omdat iedereen op een zaterdagavond voor de buis hangt of naar de stad trekt. Als je iets bijzonders brengt, als iedereen enthousiast aan de productie meewerkt, dan leeft een dorp, dan ben je een dorp zoals Gerben Wulterkens zong in My Home Town, een dorp waar iedereen voor elkaar klaar staat. Dan heb je, zoals presentator Hans Jacobs zei: met de geschiedenis van het verleden de toekomst te pakken, de Ooijse Toekomst.