19 juni 2010

Jonge ooievaars geringd in Kekerdom

Vanmorgen zijn in Kekerdom de drie jonge ooievaars geringd. Dit gebeurde onder behoorlijke belangstelling van ouders met kinderen en de plaatselijke pers. Met een interessante uitleg van Holmer Vonk die de vogels heeft geringd, gemeten en gewogen. Holmer is een ringer uit Doesburg, die voor deze handelingen een vergunning heeft. Hierdoor  werd het voor jong en oud een leerzame happening. Direct na afloop barstte het slechte weer los en terwijl de hagel zich over het veld stortte, zocht iedereen een veilig en droog heenkomen. zie de foto’s

DSCF9183ooievaarsKKDom

 

 

De drie ooievaarskuiken van Kekerdom en de ene uit Leuth zijn zeven weken oud. Tijd om ze te ringen, waarmee ze in de ‘ burgerlij­ke stand’ terechtkomen.

door Geert Willems (De Gelderlander)
H
et was een beetje feest afgelopen zaterdag in de polderdorpen Keker­dom en Leuth. Het rin­gen van vier ooievaarskuikens werd gevierd als een belangrijke ge­beurtenis, iets tussen een doop en een eerste communie in. Beide dorpen hebben lang moeten wach­ten voordat hun ooievaarsnesten ook nageslacht opleverden. Keker­dom had vorig jaar de primeur met drie kuikens en nu weer drie.

Leuth moest zelfs zeven jaar wach­ten en kon zaterdag eindelijk het eerste ooievaarskuiken ringen.

„Het waren er eerst drie, maar die andere twee zijn verdwenen”, ver­telt timmerman en nestenbouwer Kees van Kuppeveld uit Leuth.

„Waarschijnlijk uit het nest geval­len en opgegeten door een vos of bunzing. Maar we zijn al blij met deze ene ooievaar.”

De ervaren ringer Holmer Vonk is deze zaterdag naar de polder geko­men om de vier kuikens, allemaal ongeveer zeven weken oud, uit het nest te halen en een ring om te doen. ‘ Vogeltrekstation Arnhem Holland’ en een uniek nummer staat er op. „In andere landen kun­nen ze dan zien dat ze hier van­daan komen”, legt Vonk uit. In Ke­kerdom zijn veel toeschouwers op het spektakel afgekomen, omdat er op de plaatselijke Laurentius­school reclame voor gemaakt is.

Met een eenvoudige boodschap­pentas klimt Vonk op een gamme­le trap naar boven en stopt de kui­kens er in. „ Ze houden zich dood, leggen de kop neer, om zich te be­schermen”, legt Holmer Vonk uit.

Pa en ma ooievaar zijn al lang ver­dwenen, toen ze merkten dat het druk werd onder hun woning. „Is moeder ooievaar niet boos, als je de kleintjes er uit haalt?”, wil een jongen weten. „ Nee hoor, maar ze schrikt er wel van.”

Als Vonk beneden de drie kuikens uit zijn tas haalt, klinkt massaal het vertederde ‘aaaaaaaaach!’. De drie kleintjes laten alle aandacht en al het gefrutsel gelaten over zich heen komen. Een paar minu­ten later zijn ze alweer terug op het nest. „Vroeger heeft hier een klooster gestaan, waar ongehuwde moeders woonden. Daarom doen de ooievaars het hier zo goed”, vol­gens één van de bezoekers.