De Ooijse Toneelvereniging "de Optimist" hield zondagmiddag een toneelvoorstelling speciaal voor leden en belangstellenden van de Ooijse en Beekse KBO. (Belangenvereniging Ouderen 50+) Het stuk, met als naam "Uitgeslapen Logees" was zaterdagavond voor de eerste keer opgevoerd in het Ooijse dorpshuis De Sprong en het was nu voor de tweede keer, dat er een dergelijke samenwerking met de KBO was. Vorig jaar gebeurde dit nog alleen voor Ooij, maar dit jaar was ook Beek er bij betrokken. Ongeveer 100 leden waren aanwezig en genoten zichtbaar van dit humoristische stuk. De Optimist zal het stuk op 4 april nog opvoeren in de Vriendenkring in Leuth. zie de foto’s

De optimist speelt uitgeslapen logees

Een blijspel waarbij deuren en misverstanden de zaal in rollen staan altijd garant voor een vermakelijke avond. En in de zaal zaten behalve dorpsgenoten dan ook mensen uit Millingen aan de Rijn, Beek, Leuth Maar het aller-leukste van amateurtoneel vind ik dat de mensen, die je in het dagelijks leven kent als hele normale dorpsgenoten, op zo’n avond veranderen. Ze staan als een heel ander persoon op het podium. Zo kan ik elk jaar erg genieten van de kapster die een stokdove oma speelt. Of de zwemjuffrouw die in pyjama over het podium dartelt. Ook dit jaar kwam ik weer aan mijn trekken. Ans Koks die in het dagelijks leven de vriendelijke caissière van de Spar is ontpopte zich als een bemoeizuchtige kenau die iedereen in het harnas jaagt. Ze had in mum van tijd het hele huishouden op orde en de tandenborstel tot toiletreiniger gebombardeerd. Haar favoriete uitspraak; ”Ja, ik bemoei me nergens mee hoor, maar…” Deed iedereen grinniken. Haar echtgenoot, gespeeld door Ronald Siroen, had als tegenhanger de uitspraak:”Ja schat,” wat een reactie uit het publiek ontlokte: “Die rol had ik ook kunnen spelen, dat zeg ik ook altijd!”
Maar daarin vergiste deze man zich. Want de rol van Oom Robbert werd goed gespeeld. Deze gedistingeerde man gaf met zijn veelzeggende gezichtsuitdrukkingen en voorkeur voor het vrouwelijk schoon kleur aan het stuk. Af en toe was ik de draad van het verhaal kwijt. In de kast in de kamer verdwenen de een na de andere speler, en de verhoudingen begonnen behoorlijk door elkaar te lopen. En wie moest ook alweer verstopt worden voor wie? Gelukkig was een duidelijk middelpunt. Het fantastische optreden van Wenda Verhoeven. Die een zwangere Leidse speelde. Dat deed ze met veel overgave. Deze dame heeft het hart op de tong. En sprak het hele stuk door plat Leids. Waarvoor een groot compliment. Dat compliment geef ik ook aan de staking van Opa Rijk (Frans Huisman), waarbij hij droogkomisch doorstaakte totdat hij niet meer genegeerd werd. En ook het verwarrende, en vooral dubbelzinnige gesprek aan tafel tussen de lieve automonteur (Harm Kamps), die vertelde over “de grote beurt die hij de roestige uitgang ging geven” en oom Robbert die met al dat vrouwelijke schoon maar aan een ding kon denken… Is een vermelding waard. De Optimist is een toneelvereniging die ieder jaar weer een plezierige avond weet neer te zetten. Compleet met een hilarische loterij, waarbij achter het gordijn, op het podium fanatiek meegespeeld wordt. Dat de prijzen, door het lot, ieder jaar naar dezelfde huishoudens verdwijnen heb ik me inmiddels mee verzoend.

Johannet

(geschreven over de voorstelling van zaterdagavond )