Bron: De Gelderlander.

 'Achter elke dode schuilt veel ellende'

BEEK – Een kabbelend beekje en het klokgelui van de kerk zijn de enige geluiden die tijdens de dodenherdenking in Beek te horen zijn. Ruim honderd belangstellenden zijn op de plechtigheid bij het oorlogs- en bevrijdingsmonument afgekomen. Waar dacht het publiek aan tijdens deze twee minuten stilte?

Cees Pot (60), gids in het Bevrijdingsmuseum in Groesbeek.

" Ik dacht niet alleen aan de slachtoffers van de oorlog, maar vooral aan de nabestaanden en de direct betrokkenen. Er zijn ruim 55 miljoen doden gevallen, maar dat is niet het hele verhaal. Achter elke dode schuilt nog zoveel extra ellende. Het is belangrijk dat de verschrikkingen van de oorlog steeds opnieuw verteld worden. De kennis onder jongeren neemt af. Ik geef les en als ik mijn leerlingen vraag om woorden bij het thema oorlog, dan roepen ze 'Napoleon' en 'Vietnam'."

Chantal Orval (14) speelt klarinet bij de Beekse harmonie KNA.

"Ik vroeg me af wat er in de hoofden omging van de oude mensen die het meegemaakt hebben. Hoe zij zich zouden voelen."

Jo van Driel (82) is geboren en getogen Beekse. Zij maakte de oorlog bewust mee.

"Ik dacht aan de slachtoffers en hoe de oorlog is begonnen. Wij woonden in het bos. Daar zaten de Amerikanen, op het Kaloramaterrein. Ondertussen liepen de Duitsers hier in Beek over straat. Dat was een heel gespannen situatie. Ik heb nog een poëzie-album waar de bevrijders in hebben geschreven."

Joost Schneiders legde namens het Nijmeegse COC, de belangenorganisatie voor homo's, een bloemetje met een roze lint bij het bevrijdingsmonument. Dit was voor het eerst.

"Ik heb nagedacht over de vrijheid in het algemeen. Ik ben heel blij met de vrijheid die we hier hebben en dat vind ik erg belangrijk. Ik denk daar meerdere keren per jaar aan. Ik ben niet een heel actief lid van het COC, maar wilde toch iets doen. Dit vond ik een mooi idee. Er is een grote groep homoseksuelen slachtoffer geworden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Als er opnieuw een oorlog uitbreekt, kunnen homo's zomaar opnieuw het slachtoffer worden."

Edwin Steenmans groeide op in Beek. Hij heeft de Amerikanen geholpen tijdens de oorlog.

"Ik was een vrijwillige soldaat. Ik heb de militairen de weg gewezen. Een half jaar lang is er hier gevochten. Dat wat ik toen heb gezien, kwam terug tijdens de twee minuten stilte. Ik dacht aan wat ze voor ons gedaan hebben. Maar het is wel dubbel. Mijn zus is tijdens het vergissingsbombardement op Nijmegen om het leven gekomen."