8 januari 2008

Gemeentelijke erepenning voor Henk Baron

 

 img_5841erepenning  Vanavond (maandag) werd ik op een wel heel bijzondere wijze verrast. Tijdens de Nieuwjaarsreceptie van de gemeente Ubbergen, waarbij ik meende op de hoogte te zijn van de naam van degene, die de gemeentelijke erepenning 2008 zou krijgen, werd ik ineens geconfronteerd met het feit, dat niet die ander, maar  ik de gemeentelijke erepenning in brons van de gemeente Ubbergen kreeg. En daarbij bleek, dat heel veel mensen in het complot zaten. Ik ben er heel blij mee!! De penning werd uitgereikt door burgemeester Paul Wilbers. zie de foto's van Marcel Vink.

Persbericht (maar die had ik deze keer niet gehad)

Gemeentelijke erepenning voor de heer H.W. Baron

Tijdens de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van de gemeente Ubbergen reikt burgemeester Wilbers een gemeentelijke erepenning in brons uit aan een inwoner die zich buitengewoon verdienstelijk heeft gemaakt in de Ubbergse samenleving. Dit jaar wordt de heer Henk Baron rond 20.15 uur verrast met de onderscheiding.

De heer Baron krijgt de "erepenning gemeente Ubbergen" in brons en de bijbehorende oorkonde vanwege zijn belangeloze, arbeidsintensieve en zeer enthousiaste inzet voor de Ubbergse samenleving.

De heer Baron verzorgt al sinds jaar en dag verkeerslessen op de basisschool te Ooij. Tevens is hij bij alle evenementen en bijzondere gelegenheden in de gemeente aanwezig om foto's te maken, welke hij vervolgens belangeloos verstrekt. Dusdoende vervult hij een belangrijke rol in de archivering van gebeurtenissen die de Ubbergse samenleving aangaan. 

Bovenstaande activiteiten en vooral zijn bijzondere inzet daarbij maken dat de heer Baron een opvallend en bindend persoon was en is in de Ubbergse gemeenschap. Door het aanbieden van deze oorkonde en de "erepenning gemeente Ubbergen" in brons getuigt het gemeentebestuur dank en waardering voor zijn niet aflatende inzet.

De Baron: nooit op pad zonder camera

door Geert Willems (De Gelderlander)

08 jan 2008, 03:12 – OOIJ – Natuurlijk is Henk Baron aanwezig op de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Ubbergen, gisteravond.

Henk Baron: Ik kan zo moeijk nee zeggen. foto Gerben Grotenhuis/De Gelderlander

Gewoon, omdat de Ooijse fotograaf en oud-politieman er altijd bij is, als er iets te doen is in Hoog of Laag.

Dit keer komt hij – zonder het vooraf te weten – zelf in het middelpunt van de belangstelling te staan. Hij stelt zijn camera scherp om de inwoner te fotograferen die zo dadelijk de bronzen erepenning van de gemeente Ubbergen gaat krijgen. Zoals hij al vele keren jubilarissen en verraste laureaten heeft vastgelegd voor zijn website, huis-aanhuiskrant De Rozet en de kabelkrant van lokale omroep WFM. Maar dan noemt burgemeester Paul Wilbers plots een heel bekende naam: "De onderscheiding is dit jaar voor… de heer Henk Baron, vanwege zijn belangeloze, arbeidsintensieve en zeer enthousiaste inzet voor de Ubbergse samenleving."

De ochtend ervoor heeft hij nog, nietsvermoedend van wat hem 's avonds te wachten staat, gedreven verteld over zijn grote hobby. "Op de politieverkeerschool in Bilthoven kreeg ik fotografieles. Daar is de liefde ontstaan. Bij jubilea van collega's en bij ongevallen maakte ik vanaf toen de foto's."

In 1988 wordt hij correspondent voor De Gelderlander en in de jaren daarna breidt hij zijn journalistieke activiteiten gestaag uit. Van de Nijmeeegse korpschef mag hij zijn functie als politieman combineren met z'n grote hobby. In juni 2005 – op de warmste dag van het jaar – neemt 'De Baron', zoals hij in de Ooijpolder vaak genoemd wordt, groots afscheid van de politie. Bijna vijfhonderd mensen komen hem die dag de hand schudden.

Vanaf dan kan hij zich helemaal richten op de nieuwsfotografie. "Daarna ben ik niet meer alleen met mijn vrouw Anneke op vakantie geweest", bekent hij. "Daar is ze niet zo blij mee, maar ik kan het niet loslaten. Ik ben er 24 uur per dag mee bezig. Ik ga nooit op pad zonder m'n fototoestel. Ik ben vaak de hele dag op pad, 's nachts verwerk ik alles en zet het op de site. Gelukkig heb ik weinig slaap nodig. Pas geleden heb ik op één dag vijf kerstvieringen bezocht. Anneke ging mee, zodat ik niet te laat kon komen en ook niet te lang weg zou blijven."

Naast de deurpost van de huiskamer hangt een lange rij van uitnodigingen aan de deur. Allemaal uitnodigingen voor gebeurtenissen waar hij bij moet zijn. "Ik kan zo moeilijk 'nee' zeggen."

De inwoners van de polder weten zijn website www.henkbaron.nl steeds vaker te vinden. "Er zijn dagen met 500 bezoekers. Eén keer heb ik gezien dat er 53 kijkers tegelijk waren. Een record!"

Ubbergse erepenning voor Henk Baron. 

Ook gemeenten hebben soms iets menselijks en dat is moeilijk voor een monopolist. Ook gemeenten en gemeentebestuurders krijgen graag goede wensen, het liefst van hun onderdanen, maar dan moet je daar wel wat voor doen. Met alleen zeggen dat bepaalde plannen niet kunnen, met alleen een het steriel toepassen van regeltjes, het een keer een lint doorknippen of een heipaal slaan, kom je er niet meer. Ubbergen heeft een aantal jaren geleden al de koers verzet door wat meer op de carnavaleske toer te gaan, met de keuze van burgemeester Wilbers als kroon op het werk. Boze tongen beweren dat de Ooijse Deurzakkers hierbij als voorbeeld gelden. Nu gaat de gemeente zelfs naar de burgers, ook als ze iets te vieren heeft. Tijdens de nieuwjaarsreceptie was dit jaar Ooij aan de beurt om uit te pakken met een speech en een verrassing, de bekendmaking van de drager van de erepenning 2008. Het gehele gemeentebestuur, het College, de Raad en ambtenaren waren aanwezig. Zo spreek je nog eens een “normaal” mens, anders dan vanachter de veilige tralies van het gemeentehuis, zei mijn buurvrouw. Maar het klapstuk van de avond dat bleek voor hem zelf volstrekt onverwacht, het toekennen van de erepenning van gemeente Ubbergen, geheel in stijl van de Deurzakkers, waar hij onlangs lid van verdienste werd, aan, jawel, we hebben het over Henk Baron. Onze hele Polder en een deel van de Nijmeegse benedenstad kennen Henk en het omgekeerde is, hoe onmogelijk dat ook klinkt, ook het geval. Natuurlijk wist Henk dat op de Gemeentelijke Nieuwjaarsavond iemand met een penning naar huis zou gaan en hij had intussen al foto’s van anderen geselecteerd om “bij de tijd” te kunnen zijn. Dat is immers toch het ideaal van iedere nieuwsgaarder. Over Henk gaat zelfs de legende dat hij al bij de brand was, voordat hij was uitgebroken, in ieder geval voor de brandweer. Dat zegt overigens wel iets over zijn betrokkenheid, zeg gerust, zijn passie, zijn hartstocht. En zoals dat met passies meestal gaat, dat lukt alleen  als de vrouwen dat ook een plek kunnen geven.  En daarmee heeft Henk geluk met zijn Anneke. Goede kijkers weten dat er bij ieder fotoverslag van een bijeenkomst ook zijn Anneke “ergens” meedoet. Bijna een Hitchcock-achtige aanpak. Beste Henk en Anneke, hartelijk gefeliciteerd. Pieta Soerier.