Vandaag was weer het traditionele kerstschieten van schutterij Eendracht uit Ooij.  Tijdens dit kerstschieten, dat voor iedereen toegankelijk was, werden tevens de prijze bekend gemaakt voor de herenschietgroep van de schutterij.  Han Reijnen kreeg daarbij de beker voor de 1e prijs bij het geweerschieten en Pieter Corté kreeg twee bekers, omdat hij zowel bij het kruisboogschieten als bij het pistoolschieten de 1e prijs gewonnen had. zie de foto's

Han Reijnen en Pieter Corte verdelen buit bij de Eendracht in Ooij.

Je moet er dan wel een heel jaar voor knokken, 21 schietbeurten lang scherp en in conditie zijn om daarna tegen je vriendin of tegen je vrouw enigszins nonchalant en onderkoeld te kunnen zeggen, "Meiske, hier is ie dan, weer een jaartje plezierig poetswerk." Han Reijnen mag zich voor het jaar 2007 de sterkste noemen voor het geweerschieten bij de Eendracht in Ooij en Pieter Corte voor het kruisboog- en het pistoolschieten. Han Reijnen behaalde een gemiddelde van bijna 46,8 dat wil zeggen dat je door de bank genomen meer dan 9 van de 10 mogelijke punten moet halen. Pieter Corte behaalde voor de kruisboog een gemiddelde van bijna 48,3 van de 50 punten, een nog hoger gemiddelde dus en voor pistool, toch een wat lastig wapen, 44,8. Natuurlijk zijn er in onze provincie mensen die het nog beter doen, maar de meeste schutters mogen hun dames, vrienden en kennissen wat lagere cijfers noemen als ze prestaties op de roos in getallen moeten omzetten. Heren gefeliciteerd, knap werk. Ten overstaan van een flink publiek mochten zij hun coryfeeën in ontvangst nemen. Han had in deze zijn jongere broer Theo maar weer eens even de weg gewezen. Maar zo gaat dat met oudste broers, kan ik u uit ervaring zeggen. Maar Theo had ook een beetje zijn feestje vandaag. Iedereen, die in de schietkelder aantrad was vol of over het stukje vakwerk dat hij daar had neergezet. Een prachtige kast voor van alles en nog wat en er zou nooit meer iets kwijt zijn, zelfs niet het goede humeur. Voorzitter Wim Brugman kondigt dit met trots aan in zijn traditionele voorwoord bij het handige "Schietboekje". In dit document legt het schietgroepbestuur per schietkaart verantwoording af over de prestaties per persoon in het afgelopen jaar. Tevens maakt hij er melding van dat er in de competitie van volgend jaar met nieuwe, in dit geval luchtgeweren, geschoten zal worden. Dit alles om aan de bepalingen in de onlangs veranderde wapenwet te kunnen blijven voldoen. De nieuwe geweren zullen ondanks hun hoge druk, 300 Bar, minder snel zijn dan de huidige vuurbuksen, de Anschützen. Volgens de voorzitter zal het wel even wennen zijn, dus toch maar even doorbijten, is zijn advies. Verder heeft hij een van de schutters gevraagd om een stukje te schrijven dat met het gebruik van wapens samenhangt. Het is een stukje geschiedenis geworden, over wapens en over de wapens van de Eendracht. Voor volgend jaar zou de voorzitter daar graag mee verder gaan, dus… we wachten met spanning af. Er worden al onderwerpen genoemd. Het is ellendig voor sporters, maar veel mensen hebben alleen maar belangstelling voor de winnaar, dus niet voor degene die tweede wordt. Bij de Elfstedentocht zie je dat naar mijn idee het meest wrang in beeld gebracht. Mensen die tweede worden hebben dan vaak ook de meer dan tweehonderd kilometer, geloof ik, geschaatst, onder de zelfde barre omstandigheden en dan… op een meter na de eerste plaats missen, en vervolgens en dat is wrang, miskend worden. Dit terwijl ze natuurlijk vaak beter kunnen schaatsen dan u of ik. Dat is dus echt afzien. Mijn vader vond dat dit soort dingen goed was voor je karakter, dus we hebben nog wat schoons te verwachten. Dus ook toppers als Pim Verhoeven en Erik Meurs, die resp. tweede en derde werden bij het geweerschieten, met gemiddelden van resp. 46, 4 en 46,2 punten. Hetzelfde geldt voor, jawel, wederom voor Pim Verhoeven maar ook Han Reijnen met  een gemiddelde van 48,1 resp. 46,1 bij de kruisboog. Bij het pistoolschieten bleken de nummers twee en drie, wederom Pim Verhoeven met gemiddeld 41,8 en Geert Sommers met 40, 3 punten dit alles dus uit 21 beurten, te zijn. Ook van deze heren dus aardig vakwerk. Dan zijn er natuurlijk ook de verliezers, dat wil zeggen de nummers twee en lager geklasseerden. Dat zijn in dit geval dan alle andere schutters van de Eendracht, maar wie weet zijn volgend jaar de rollen omgekeerd. Immers winnen is een opgave maar blijven winnen is wat lastiger. Dan de andere kant van het slagveld. Gezien de barre omstandigheden telt hier alleen het geluk. Bij gelukskaarten mag je dus niet routinematig op de roos schieten want dat betekent geen punten. Waar de punten wel zitten dat kun je op die afstand niet zien en je mag ook niet zelf je kaart opzetten, dit alles om ieder mogelijk voordeel uit te sluiten. Het hoogste aantal punten bij het gelukschieten werd in categorie niet-leden behaald door mevr. Van Denken met 536 punten, bij de dames-leden bleek mevr. Engelen het meeste geluk naar zich toe te kunnen schieten met 482 punten en bij de heren wederom Pieter Corte met een score van maar liefst 543 punten. De tranentrofee ging naar Marcel Menko met het geringste aantal punten. De tranentrofee wordt door de een begeerd en door een ander als afgang beleefd. Een van de leden, en niet de geringste van de Eendracht, bleek hem ver weg te hebben verstopt in een kast, zodat zelfs zijn vrouw hem niet kon vinden. Bij een ander staat hij op het nachtkastje om als een soort weerbericht (weerhaan is te eenzijdig) de intensiteit van vreugdevolle en verdrietige verhoudingen tussen de echtelieden in beeld te brengen. Heeft zij het moeilijk dan staat hij op haar nachtkastje en heeft hij het lastig dan is de tranentrofee zijn bondgenoot. Gaat het beiden goed dan staat hij achter het Mariabeeld op de kledingkast.. dus… Het was een leuke ochtend en het bestuur van de schietgroep heeft blijkens de grote opkomst, eer van zijn werk. En het is veel werk om tegen een redelijk bedrag aardige bruikbare prijzen bij elkaar te krijgen, maar ook het bijhouden van de punten is een heel karwei en vooral een vertrouwenskwestie, maar je moet er ook bijna altijd zijn als er geschoten wordt. Beste mensen van de schietgroep jullie hebben het hem weer geflikt. Sprong bedankt. Nog fijne dagen dit jaar en volgend jaar weer veel schuttersgeluk. Piet Soerier.